Ouschteree

Ouschtereeër si besonnesch dekorativ Eeër, déi bei der Feier vun Ouschteren a westleche Länner benotzt ginn. Traditionell gi gefierft Eeër benotzt. De modernen Brauch ass normalerweis amplaz Ee-förmleche Schockela ze benotzen. Eeër ginn normalerweis am Viraus verstoppt an dann vu Kanner fonnt. Et ass e Symbol vun Ouschteren an e Wee fir Frëndschaft, Léift a gutt Wënsch auszedrécken. Chrëschten benotzen d'Ee als Metapher fir "den Ufank vun engem neie Liewen" an e Symbol vun "d'Operstéiungszeen vum Jesus an aus dem Steen Graf erauskommen".

D'Benotzung vun Eeër fir d'Operstéiungszeen vum Liewen ze symboliséieren war populär virun der Gebuert vu Jesus Christus. Westeuropäer gleewen datt d'Eeër zwee Liewen hunn: dat éischt gëtt vun engem Hunn geluecht, wat "Wiedergebuert" representéiert, an dat zweet ass aus der Schuel gebrach, wat "Wiedergebuert" representéiert, wat och d'Operstéiungszeen symboliséiert.

Déi fréi Chrëschte vu Mesopotamien hunn hir Eeër rout gefierft fir dat wäertvollt Blutt vu Jesus Christus ze honoréieren.

Op Ouschteren, kathoulesch Gleeweger wäerten Eeër rout molen, Paschtéier froen ze konsekréieren, an och als Kaddo fir Frënn, dat ass den éischten Urspronk vun Eeër ze ginn.

An germanesche Kulturen (déi däitsch Regioun, Nordeuropa an der engleschsproocheger Welt) ginn Ouschtereeër normalerweis vum Ouschterhues begleet. Et gëtt och ugeholl datt Ouschtereeër vum Ouschterhues bruecht ginn.

A Frankräich an an der Belsch gëtt gesot, Eeër gi vu Aueren, déi duerch den Himmel fléien, erofgefall. An der chrëschtlecher Traditioun sinn d'Kiercheklacken de Freideg virun Ouschteren zu Éiere vu Christus, deen an der Kräizegung gestuerwen ass, gestoppt, an dann erëm op Ouschtermoies geklappt fir d'Wiedergebuer vum Här ze markéieren. Kiercheklacken, mat Flilleken, fléien fir d'éischt op Roum an dann op Ouschtermoien zeréck, falen Ouschtereeër ënnerwee.